---

Προσδιορισμός του ομοιοπαθητικού Φαρμάκου

Δεν μπορούμε να ασχοληθούμε εδώ με την φιλοσοφία της ομοιοπαθητικής. Ούτε ο χώρος ούτε το είδος του εντύπου το επιτρέπει.

Όμως θα αναφέρομε δύο ορισμούς. Ο ένας είναι αυτός με τον οποίο ο αείμνηστος καθηγητης Εμμανουήλ Ι. Εμμανουήλ έδινε την διάσταση του ομοιοπαθητικού φαρμάκου στη σελίδα 10 του καταπληκτικού του συγγράμματος “Φαρμακοποιία Φαρμακοτεχνία εκδόσεως 1932 και έλεγε:

“Ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι ουσίαι προκαλούσαι τεχνητήν νόσον ακίνδυνον, κεκτημένα την ιδιότητα της θεραπείας της φυσικής νόσου αντικαθιστώντα και κατα στρέφοντα ταύτην. Στηρίζουσι, δηλαδή, την αρχήν την επί του Similia similibus και αι δόσεις των είναι ελάχισται, η δε αραίωσίς των μεγίστη”.

Γιά να κλείσουμε με τό δεύτερο ορισμό τον περισσότερο ελαστικό και δελφικό που καθόρισε η 10η έκδοση της γαλλικής Φαρμακοποιΐας (Ιανουάριο 1983).

“Οι ομοιοπαθητικές παρασκευές επιτυγχάνονται από ουσίες ή συνθέσεις που ονομάζονται “ομοιοπαθητικές πηγές ή στελέχη”, δια της μεθόδου των διαδοχικών αραιώσεων των καλουμένων χανεμαννικών. Αναφέρονται δε συνήθως με το λατινικό όνομα της πηγής που ακολουθείται από την ένδειξη του βαθμού της διαλύσεως”.

---

ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΕΠΙ ΤΩΝ ΜΕΘΟΔΩΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ ΤΩΝ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΩΝ ΕΚΑΤΟΣΤΙΑΙΩΝ ΔΙΑΛΥΣΕΩΝ

ΣΗΜΕΙΩΣΗ…….

…..Στην υπόθεση του αντικειμένου των μεθόδων παρασκευής των ομοιοπαθητικών εκατοστιαίων διαλύσεων.

Ι.- ΜΕΘΟΔΟΣ ΚΑΤΑ ΚΟΡΣΑΚΩΦ

Μέθοδος συνεχούς παρασκευής που πραγματοποιείται μέσα στο ίδιο φιαλίδιο:

Βάσις αυτής της μεθόδου είναι το γεγονός ότι, το φιαλίδιο αδιάζοντας από το υγρό περιεχόμενό του, κατακρατει, από αυτό, στις εσωτερικές παρειές του, ποσότητα ικανή γιά να παρασκευασθεί η επόμενη “εκατοστιαία” αραίωση.

[Πολύ αυθαίρετος τρόπος παρασκευής γιά τα σημερινά δεδόμενα]. Αφορούσε παλαιά μέθοδο του πρόπερασμένου και του περασμένου αιώνα, όταν η όλη εργασία των αραιώσεων και των δυναμοποιήσεων επετελείτο μέσα σε φιαλίδια περιεκτικότητος όχι μεγαλυτέρας των 120 σταγόνων, ήτοι περίπου 6 ml. Στηνπερίπτωση αυτή, πράγματι, όταν το φιαλίδιο άδειαζε, μπορούσε να κατακρατήσει μέσα στις εσωτερικές παρειές του μιά σταγόνα. Η σταγόνα αυτή μπορούσε να αποτελέσει το 1/100 αφού το φιαλίδιο συμπληρώνονταν με άλλες 99 σταγόνες και κατόπιν δυναμοποιούνταν. Υπό αυτήν την έννοια το εδέχθει και ο Hahnemann, αν και χαμογελώντας.

Σήμερα η μέθοδος αυτή αν και εφαρμόζεται, διά λόγους ευκολίας, από όλα τα εργοστάσια, παραμένει, γιά τα χανεμαννικά δεδόμενα αδόκιμος. Αυτό δε, διότι τα εργοστάσια δεν εργαζονται με φιαλίδια των 5 – 6 ml, αλλά των 100 και άνω ml, ανάλογα με τον τζίρο εργασιών που έχουν. Φιαλίδιο των 100 ml, λοιπόν, είναι αδύνατον με το άδειασμα να κατακρατήσει 1 ml. Δεν κατακρατά περισσότερο από 0,1 – 0,13 ml. Η μία διάσταση, επομένως, της εκατοστιαίας αραιώσεως, που καθορίζει την σταθερότητα της διαδοχής, εξέλειπε. Έτσι γεννώνται ορισμένες σκέψεις, οι οποίες πηγάζουν από γεγονότα, όπως το παρακάτω:

Σε μιά συγκέντρωση όπου παρέδιδα μάθημα φαρμακευτικής τεχνολογίας του ομοιοπαθητικού σκευάσματος μου ετέθη από άνθρωπο πολύ γνωστο στον χώρο, η εξής ερώτηση:

– Κε Ευσταθίου, αν μου τελειώνει η 30η δυναμοποίηση και δεν έχω εκείνη την στιγμή την ποσότητα υγρού που χρειάζομαι γιά εμβρόχη, τι μπορεί να πάθει το φάρμακο αν πάρω 1 μέρος από αυτό που είχα και το αραιώσω με 99 μέρη μίγματος αλκοόλης και νερού, το δυναμοποιήσω και το χρησιμοποιήσω στην θέση της 30 CH που χρειάζομαι;

Τι μπορείς να απαντήσης σε μιά ερώτηση γιά μιά απόφαση η οποία ασφαλώς έχει ήδη ληφθεί;

Χωρις να δώσω έμφαση στο πράγμα είπα στον επίδοξο νοθευτή ότι αυξάνει την αραίωση κατά δύο μηδενικά, που θα πεί ότι δίδει το φάρμακο κατά το 1/100 της αξίας που ζητά ο γιατρός και του υπενθύμισα τον νόμο των ARNST και SCHULTZ. Όμως είναι σίγουρο ότι όχι μόνον δεν τον έπεισα, αλλά και ότι σήμερα παρασκευάζει τα φαρμακά του και τα διαθέτει σε άλλα φαρμακεία, ανατρέχοντας, όταν του χρειασθεί, σ’αυτούς τους τρόπους αραιώσεως.

Στην πρακτική, λοιπόν, η μέθοδος Κόρσακωφ αρχίζει από την 3η κατά Hahnemann εκατοστιαία δυναμοποίηση.

Πέρνομε το φιαλίδιο με την 3 CH [πραγματική χανεμαννική αραίωση], το αδειάζομε τελείως και το ξαναγεμίζομε με νερό και το δυναμοποιούμε με κρούσεις.

Όταν τελειώσουμε έχομε παρασκευάσει την 4Κ ή 4η κατά Κορσακωφ δυναμοποίηση.

Συνεχίζοντας κατ’αυτόν τον τρόπο, φθάνομε στην 27η κατά Κόρσακωφ δυναμοποίηση που στην πραγματικότητα αντιστοιχει στην 30Κ. Συνεχίζοντας επί 197 φορές, φθάνομε στην 200Κ, 997 φορές στην 1ΜΚ, 9997 φορές στην ΧΜΚ, φροντίζοντας πάντα η τελευταία δυναμοποίηση να γίνεται σε διάλυμα αλκοόλης 70°(*).

ΙΙ.- ΜΕΘΟΔΟΣ ΚΑΤΑ HAHNEMANN

Είναι ο διακεκομένος τρόπος παρασκευής, που πραγματοποιείται με ξεχωριστά φιαλίδια. Τρόπος κατά κανόνα χρονοβόρος, με όλα τα συμπαρομαρτούντα. Όμως ήταν και παραμένει ο πραγματικός τρόπος παρασκευής του “μοναδικού” φαρμάκου του Hahnemann και πρέπει να ξεκινά από την αρχή, διότι αν προσπαθήσωμε να μεταφέρομε από μιά κατά Κόρσακωφ διάλυση σε κατά Hahnemann αραιώσεις, τότε δημιουργείται ένα κομφούζιο στο θέμα των αραιώσεων του οποίου τις προεκτάσεις στην θεραπευτική του ορισμένου ασθενούς δεν είμεθα σε θέση ούτε να προσδιορίσομε ούτε να φαντασθούμε.

Ένα πρώτο φιαλίδιο, λοιπόν, περιέχει 1 μέρος του προς διάλυση φαρμάκου, στο οποίο προστιθενται 99 μέρη διαλύτου. Αποπερατώνεται η ανάμιξη με κρούσεις [και όχι δονήσεις] και όταν τελειώσει αυτή η εργασία έχομε την 1η εκατοστιαία κατά Hahnemann διάλυση [1CH όπου CH θα πεί Centecimale Hahnemanniene].

1 μέρος από αυτό το διάλυμα μεταφέρεται σε ένα άλλο φιαλίδιο στο οποίο προστίθενται 99 μέρη διαλύτου και διά κρούσεων, δυναμοποιείται. Όταν τελειώσει και η δυναμοποίηση, τότε έχομε την 2 CH.

Συνεχίζοντας κατ’αυτόν τον τρόπο, φθάνομε στην επιθυμητή δυναμοποίηση. Το ίδιο συμβαίνει και με τις δεκατιαίες δυναμοποιήσεις αν και μη χανεμαννικές.

Και οι δύο μέθοδοι έχουν εκάστη δι’εαυτόν ένθερμους υποστηρικτές, οι οποίοι όμως, εκ των πραγμάτων, αναφέρονται στα ίδια αφου υπακούουν αμφότεροι στον αυτό νόμο των Arnst και Schulz, κατά τον οποίο οι μικρές αραιώσεις και δυναμοποιήσεις προκαλούν διέγερση, οι μεσαίες παίζουν ρυθμιστικό ρόλο και οι μεγάλες ανασταλτικό. Οι LM δεν έχουν καμμιά σχέση με τις ανωτέρω αραιώσεις και χορηγούνται δι’ειδικόν λόγο.

Εκείνο το οποίο πρέπει να πούμε και να τονίσομε είναι ότι στην Γαλλία, επίσημα, με τον Νόμο της 21ης Δεκεμβρίου του 1948, γίνονται δεκτές ως μόνες φαρμακευτικές ομοιοπαθητικές διαλύσεις, αυτές του Hahnemann.

(*) Ανακύπτει βασικό θέμα από το γεγονός ότι η δυναμοποίηση γίνεται με νερό πόσιμο, διότι αν το νερό το οποίον χρησιμοποιείται γιά Kal. Fluor. π.χ. περιέχει στην σύνθεσή του ικανές ποσότητες και Kal. Fluor. και Kal. Phosph. και kal. Chrom. τότε τί είναι το φάρμακο το οποίο δίδουμε και ποιάς δυναμοποιήσεως; Αλλά περί αυτών στα μαθήματα.

Εν τούτοις, γιά κείνους που θα ήθελαν να γνωρίζουν τις θεραπευτικές ανταποκρίσεις από κλινικής απόψεως μεταξύ των δύο, διαφορετικών κατά περιεκτικότητα, κλιμάκων δυναμοποιήσεως, παρουσιάζομε τον παρακάτω πίνακα: (*)

Βλέπομε, λοιπόν ότι οι αντιστοιχίες είναι :
χαμηλές δυναμοποιήσεις [διέγερση] 5CH 30 K
μεσαίες δυναμοποιήσεις [ρύθμιση] 7CH 200 K
υψηλές δυναμοποιήσεις [αναστολή] 9CH 1000 K
και άνω απεριόριστο κατά Korsakow αριθμό όσο πιό μεγάλη η ανάγκη αναστολής ή ανακάμψεως τόσον πιό μεγάλος ο αριθμός δυναμοποιήσεως και αναλογιών. Έτσι χωρίς να ακολουθήσομε την πρόοδο της μετατροπής των χανεμαννικών διάλύσεων σε διαλύσεις κατά Κόρσακοφ, παρά μόνον κατά το τελευταίο σκέλος, μπορούμε “grosso modo” να πούμε ότι:

το πραγματικό 1000 CH αντιστοιχεί ως προς την αναλογία σε 140.000Κ
και το πραγματικό 10.000CH  σε 12.000.000Κ

Από αυτές τις αναλογίες μπορεί κανείς να βγάλει εύκολα τα συμπεράσματά του και να καταλάβει γιατί δουλεύουν τόσον καλύτερα τα φαρμακα με πραγματικές κατά Hahnemann αραιώσεις. Λαμβανομένου δε υπ’ όψιν του γεγονότος ότι κατά κανόνα ενδιαφερόμεθα γιά αναστολή, αντιλαμβάνεται κανείς την αξία των χανεμαννικών αραιώσεων και δυναμοποιήσεων. Καί τον μεγάλο αριθμό κρούσεων [9ch – 30ch] έχομε και την ουσία ενυπάρχουσα, αφού μπορούμε μέσα σ’αυτές τις αραιώσεις [μέχρι και 18ch να την μετρήσουμε..].

Μπορούμε, λοιπόν στην περίπτωση αυτή να ομιλούμε γιά ένα “φάρμακο” [π.χ. sulfur ] που χορηγείται στις απαιτούμενες αραιώσεις.΄Ομως στην περίπτωση της κατά Κόρσακωφ [ή κενής φιάλης] αραίωσης, δεν μπορούμε να ομιλούμε γιά φάρμακο, άλλα γιά μιά, διά κρούσεως, υψηλοτάτη αραίωση που μπορεί να φθάσει μέχρι το 1×100,^-10.000 και που ξεκίνησε από μιά χημική ουσία ή ένα φάρμακο [πχ Sulfur] γιά να φθάσει σε μιά μεγάλη αράιωση της τάξεως του 0,20.000 μηδενικά 1 [0, 000000000000000(20.000) 1].

(*)Τον συγκριτικό, μεταξύ των κατά Κόρσακωφ και Χάνεμανν διαλύσεων, πίνακα, δανειστίκαμε από το σύγγραμα της επειγούσης ομοιοπαθητικής του Λουδοβίκου Πομμιέ

Εδώ πιά δεν ομιλούμε γιά την ουσία ή το “φάρμακο” Sulfur, άλλα γιά μιά μεγίστη αραίωση, διά κρούσεως, που ξεκίνησε από αυτή την ουσία ή το φάρμακο.

Από αυτήν την αρχή ξεκινώντας η ομάς των επιστημόνων που εργάσθηκαν και εργάζονται στο Φαρμακείο μας από καταβολής του, απεφάσισαν να εφαρμόσουν μόνον τις χανεμαννικές δυναμοποιήσεις και αραιώσεις, παραβλέποντας τις δυσκολίες. Έτσι πιστεύομε ότι δίδομε στα χέρια του γιατρού ένα φαρμακο που και αυτού θα εξασφαλίσει τα νώτα και στον ασθενή θα προσφέρει την υγεία του στον ταχύτερο δυνατό χρόνο. Βέβαια οι αραιώσεις παραμένουν μέγιστες, όμως γίνονται κατά γεωμετρική πρόοδο, με απόσταση εκάστη κατά δύο μηδενικά. Τα προϊόντα της μεθόδου αυτής απεδείχθησαν πράγματι αποτελεσματικά, διαφέροντας απόλυτα, ως προς αυτό, από τα προϊόντα της άλλη μεθόδου

[Μιά απλή εξήγηση γιά το χρονοβόρο της παρασκευής μιάς χανεμαννικής αραιώσεως.

Μιά αραίωση με την μετάγγιση, την δυναμοποίηση, την αποστείρωση των μπουκαλιών, το ξεσφραγισμα και το σφράγισμα και ότι άλλο προκύψει, χρειάζεται περίπου 12 λεπτά της ώρας. Δηλαδή ένα άτομο σε μιά ώρα μπορεί να κάνει 5 πλήρεις αραιώσεις και δυναμοποιήσεις.

Αν λοιπόν μπορεί να δουλεύει 8 ώρες συνεχώς, χωρίς κανένα διάλειμμα ούτε γιά αναψυκτικό, τότε μπορεί να τελειώσει 40 πράξεις. Μπορεί, δηλαδή να ξεκινήσει από την 1CH και να φθάσει στις 40CH. Γιά να ετοιμάσει μιά 200CH θέλει 5 ημέρες συνεχους δουλειάς χωρίς σταμάτημα. Γιά να ετοιμάσει μιά 1000CH θα χρειασθεί 25 ημέρες και γιά να ετοιμάσει μιά 10.000CH θα χρειασθεί 250 μέρες. Περισσότερο από μισό χρόνο. Θα είναι ευχής έργο να δουλεύει κανείς σε δυναμοποιητή με δυνατότητα να δυναμοποιεί συγχρόνως 40 – 50 φιαλίδια].

Στο Φαρμακείο μας, λοιπόν, υπάρχει αυτός ο δυναμοποιητής με δυναμικότητα από 1 – 50 φιαλίδια και με ειδικό σύστημα πλήρωσης, ανάρτησης και κρούσης που αποκλείει το λάθος.

 

---

ΠΗΓΕΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ

Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα παρασκευάζονται από πρώτες ύλες ποικίλης προέλευσης και από όλες τις περιοχές της φύσης. Έτσι μπορούμε να χαρακτηρίζουμε τις ύλες αυτές, πάντα σύμφωνα μετην προέλευσή τους, σε:

Αυτές οι πρώτες ύλες, αποτελούν τις ομοιοπαθητικές πηγές που είναι το σημείο από το οποίο ξεκινούν οι χανεμαννικές διαλύσεις Έτσι:

Οι πρώτες ύλες που ξεκινούν από φυτά, είναι:
Τα φυτικά μητρικά βάμματα ΤΜ και ή αποτέλούνται από ολόκληρο το φυτό όπως π.χ. ΤΜ Calendula officinalis ή μέρος του, πχ TM Coffea tosta.

Oι πρώτες ύλες που ξεκινούν από ζώα, είναι:
Τα ζωϊκά μητρικά βάμματα ΤΜ και αποτελούνται και αυτά ή από ολόκληρο το ζώο όπως π.χ.TM Formica rufa ή από ορισμένες ζωϊκές απεκκρίσεις όπως τα δηλητήρια π.χ. Lachesis mutus ή, τέλος,από παρασκευές τέλεια καθορισμένες, που πραγματοποιούνται από ολόκληρα όργανα ή μέρη οργάνων, νωπών, όπως αφαιρέθησαν από το, θυσιασθέν ζώο την στιγμή της θυσίας, π.χ.oesophagus.

Οι πρώτες ύλες που ξεκινούν από ορυκτά ή χημικά προϊόντα, είναι:
Τα ορυκτά και χημικά μητρικά διαλύματα [Solutions Mere] SM και οι λειοτριβήσεις [Triturations].

Η πρώτη περίπτωση, των μητρικών διαλυμάτων, αφορά χημικές ουσίες και ορυκτά που είναι διαλυτά στο οινόπνευμα ή στο νερό, π.χ. Natrium muriaticum. Η δεύτερη περίπτωση των Tλειοτριβήσεων, αφορά ορυκτές ή χημικές ουσίες που δεν διαλύονται στό νερό ή το οινόπνευμα και παραλαμβάνονται με λειοτρίβηση μέχρι την 6x (6η δεκατιαία) καί από κεί με διάλυση 1/100 (έχει αποδειχθεί ότι μετά αυτή την λειοτρίβηση όλες οι ουσίες διαλύονται !) παραλαμβάνεται σε διάλυμα η 8x (8η δεκατιαία) ή 4CH (4η εκατοστιαία) π.χ. cadmium metalicum.

Τέλος μιά τελείως εξειδικευμένη κατηγορία που ύπάγεται στήν ομοιοπαθητική είναι:
Τα Βιοθεραπευτικά ή Nosodium και τα Ισοθεραπευτικά.
Τά πρώτα είναι προϊόντα μή χημικώς προσδιορισμένα (εκκρίματα, παθολογικές ή μη εκκρίσεις και ορισμένα προϊόντα μικροβιακής προέλευσις). Διακρίνονται δε, σε 3 κατηγορίες

α) Βιοθεραπευτικά της Φαρμακοποιίας.
Παραλαμβάνονται από ορούς, εμβόλια τοξίνες, ανατοξίνες…αναγεγραμμένες στην Φαρμακοποιΐα και παρασκευασμένες από εξειδικευμένα εργαστήρια (Ινστιτούτο Merieux ή Pasteur) π.χ. Staphylotoxinum V.A.B. κ.λ.π.
β) Βιοθεραπευτικά απλά. Παραλαμβάνονται από καθαρές καλλιέργειες μικροβίων π.χ. Colibacillinum, Entrococcinum, Staphylococcinum κ.λ.π.
γ) Βιοθεραπευτικά σύνθετα. Παραλαμβάνονται από ουσίες μη χημικώς προσδιορισμένες από εκκρίματα ή παθολογικές εκκρίσεις και δεν ανταποκρίνονται σ’ ένα καθαρό προϊόν. Π.χ. Μorbillinum, Luesinum, Medorrhinum κ.λ.π.

Η κατηγορία των Βιοθεραπευτικών ή Nosodium, λοιπόν, περιέχει 27 πηγές με αρκετά στελέχη (δυναμοποιήσεις) και παρέχονται, όλα, όπως ήδη ελέχθει, από τα ινστιτούτα Merieux και Pasteur. Εν αντιθέσει πρός τα Ισοθεραπευτικά που είναι επίσης βιοθεραπευτικα και που όμως παρασκευάζονται εκ του προχείρου, επί τόπου, από πηγές που μας προμηθεύει ο ασθενής ο ίδιος. Των ισοθεραπευτικών η πρώτη υγρή διάλυση πρέπει να είναι-
αποστειρωμένη. Διακρίνονται δε αυτά σε αυτο-ισοθεραπευτικά και σε έτερο-ισοθεραπευτικά.

Γιά την παρασκευή όχι μόνον των πάρα πάνω παρασκευασμάτων, αλλά και γιά κάθε παρασκεύασμα που λαμβάνει χώρα στο φαρμακείο μας, υπάρχουν ειδικά μηχανήματα όπως:
Μηχάνημα καθαρισμού αέρος μέ δυνατότητα καθαρισμού τηςατμόσφαιρας ολοκλήρου του φαρμακείου 99,999%. Θάλαμοs αποστείρωσης.Συσκευές απόδοσης δις απεσταγμένου ύδατος. Δυναμοποιητής κρούσεως Χανεμαννικός, γιά τα ομοιοπαθητικά φάρμακα, 50!!! φιαλιδίων. Κώδων κενού.Χύτρα παραγωγής λιπιδικών εκχυλισμάτων με εναλλαγή ψύχους και θερμότητος [reflux]. Πλήρες μικροβιολογικό εργαστήριο γιά τον έλεγχο και την χορήγηση τωναιθερίων ελαίων.Συσκευές ελέγχου ποιοτικού και ποσοτικού προσδιορισμού. Απεντομωτής ακτίνων UV κ.ά. καθώς και τα απαιτούμενα μηχανήματα συσκευασίας.

---

Φαρμακευτικές μορφές υπό τις οποίες χορηγούνται τα ομοιοπαθητικά φάρμακα διεθνώς και από το Φαρμακείο μας.

1] GRANULES: Σφαιρία Εμβρεγμένα ή αδρανή
2] GLOBULES: Πολύ μικρά σφαιρίδια που χορηγούνται ως δόση εμβρεγμένα ή αδρανή
3] ΔΙΣΚΙΑ των 0,1 gr.: Εμβρεγμένα ή αδρανή
4] ΣΤΑΓΟΝΕΣ.
5] TRITURATION: Κόνεις που παρελείφθησαν με λειοτρίβηση.
6] ΚΟΝΕΙΣ: Εμβρεγμένες, σε όλες τις δυναμοποιήσεις, έτοιμες γιά γέμισμα καψουλών
7] ΚΑΨΟΥΛΕΣ: Γεμισμένες, που ανταποκρίνονται σε όλες τις δυναμοποιήσεις (δόσεις) και σε όλα τα Tissus salts.
8] ΥΠΟΘΕΤΑ.
9] ΠΟΣΙΜΕΣ ΦΥΣΙΓΓΕΣ (δόση): Είναι οι γνωστές ampoules buvables που παρέχονται σε όλες τις δυναμοποιήσεις.
10]ΑΛΟΙΦΕΣ: παρασκευάζονται με ομοιοπαθητικές διαλύσεις από το ΤΜ μέχρι και 30CH.

---

Πρακτικές συμβουλές γιά την καλή συνέχιση μιάς ομοιοπαθητικής θεραπείας

GRANULES: Παρέχονται πάντοτε σε ειδικά σωληνάρια με ειδικό καπάκι με αυτοματισμό, που βγάζει όσα σφαιρία καθορίζει ο γιατρός και χωρίς να τα πιάνουμε με τα χέρια, γυρνάμε το καπάκι κατ’ευθείαν στο στόμα. Ποτέ δεν πρέπει να ρίχνουμε τα σφαιρία μέσα στη χούφτα ή να τα πιάνουμε με τα δάκτυλα. Καταστρέφεται τό φάρμακο. Γι’ αυτό και επισήμως αποφεύγεται η χορήγηση τους μέσα σε φιαλίδια που και αμφίβολης καθαριότητας είναι αλλά και που (το κυριώτερο) σε αναγκάζουν να τα γυρίσεις μέσα στην χούφτα. Όταν δε, τα βάλουμε στο στόμα δεν τα καταπίνουμε. Τα κρατάμε κάτω από την γλώσσα μέχρι να λυώσουν.

GLOBULES: Χορηγούνται υπό μορφήν δόσεων σε πολύ μικρότερα σωληνάρια και λαμβάνονται εφ’ άπαξ, για να κρατηθούν επίσης κάτω από τη γλώσσα μέχρι να διαλυθούν.

POUDRES: Χορηγείται κατά δύο τρόπους
α] μέ μιά μικρή μεζούρα και
β] μέσα σε sachets που μπορούν να είναι ή σκονάκια ή άζυμα.

CAPSULES: Είναι η μορφή που επεκράτησε στην Ελλάδα (αν και υπάρχει παντού) και που κατά την γνώμη μας είναι η καλύτερη γιά πάρα πολλούς λόγους. Μεταξύ αυτών, μέγιστοι λόγοι, είναι το γεγονός ότι το κέλυφος της καλύπτει καιπροφυλάσσει τοφάρμακο όχι μόνον από τα χέρια αλλά και από τις επιδράσεις του καιρού και επί πλέον και να πέσει κάτω πάλι δεν επηρεάζεται το φάρμακο, ώστε να αρκεί να ανοίξωμε την κάψουλα και να αδειάσωμε το περιεχόμενο στο στόμα μας.

GOUTTES Βάζουμε σ’ένα κουταλάκι, νερό καθαρό και προσθέτουμε όσες σταγόνες αναγράφονται στη συνταγή. Το μίγμα πρέπει να αφεθεί1 – 2 λεπτά κάτω από την γλώσσα και κατόπιν να καταπωθεί.

AMPOULES Τελικά είναι ο πραγματικά άριστος τρόπος χορήγησης. Το γυαλί της

BUVABLES: φύσιγγας δημιουργεί απροσπέλαστο εμπόδιο προς κάθε ρύπο, έστω και τον απειροελάχιστο. Περισσότερο δε, αφού η κατασκευή της φύσιγγας είναι έτσι ώστε τό υγρό να ρέει κατ’ ευθείαν κάτω από την γλώσσα,χωρίς να μεσολαβεί τίποτε άλλο.

ΚΑΝΟΝΕΣ ΔΟΣΟΛΟΓΙΑΣ:

Πρέπει ή δοσολογία να τηρείται επακριβώς και τα φάρμακα να λαμβάνονται κατά προτίμηση το πρωΐ 1/4 – 1/2 ώρα προ του προγεύματος,Επιβεβλημένο δε είναι να αποφεύγεται κατά την διάρκεια της ομοιοπαθητικής θεραπείας ηκατανάλωση καφφέ, μέντας, και καμφοράς καθώς επίσης και κάθε τι που μέσα στη συνθεσή του ή τομίγμα του, περιέχει κάποιο από αυτά.

Χρησιμοποιείστε οδοντόκρεμα πραγματικά ομοιοπαθητική.
Την παρέχει το φαρμακείο μας.

---

 

Κατάλογος Ομοιοπαθητικών
Πηγών και Στελεχών

Αποστέλλεται σε όποιον τον ζητήσει
Επί αντικαταβολή.
Είναι αδύνατον να συμπεριληφθεί
σ’ αυτή την ανακοίνωση, αφού αριθμεί
άνω των 250 σελίδων.

Αμέσως όμως στην συνέχεια, παρατίθεται
ο κατάλογος των νέων
Ομοιοπαθητικών Φαρμάκων
τα οποία για πρώτη φορά
κυκλοφορούν σ’ όλο τον κόσμο και
παρασκευάσθηκαν από το ερευνητικό
τμήμα των εργαστηρίων των Φαρμακείων

ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ

Και διατίθενται από την
Φαρμακευτική
Εταιρεία

VENEFICUS

---